Natën e 30-31 tetorit fillon ora dimërore.
Në orën 03:00, akrepat e orës duhet të kthehen një orë prapa, gjegjësisht në orën 2:00, që është në përputhje me Ligjin për llogaritjen e kohës.
Natën kur ora lëvizë, do të thotë se njerëzit do të mund të flenë për një orë më gjatë.
Duke iu rikthyer kohës së dimrit, dielli do të lindë më herët, por edhe do të perëndojë, kështu që ditët do të kenë më pak dritë pasdite.
Koha e kursyer fillon në fundjavën e fundit të muajit mars dhe përfundon në fundjavën e fundit të tetorit.
Si rezultat, ka një ditë 23-orëshe në fund të dimrit ose në fillim të pranverës dhe një ditë 25-orëshe në vjeshtë.
Ideja e përshtatjes së orëve të zgjimit me orët e ditës për të ruajtur qirinjtë u propozua për herë të parë në vitin 1784 nga amerikani Benjamin Franklin. Në një letër satirike drejtuar redaktorit të The Journal of Paris, shpikësi amerikan sugjeroi se zgjimi më herët gjatë verës do të kursente përdorimin e qirinjve dhe do të llogarite kursime të konsiderueshme.
Ndërrimi i orës në përgjithësi nuk vërehet pranë ekuatorit, ku orët e lindjes dhe perëndimit të diellit nuk ndryshojnë aq sa për ta justifikuar atë. Disa vende e vëzhgojnë atë vetëm në disa rajone: për shembull, pjesë të Australisë e vëzhgojnë atë, ndërsa pjesë të tjera jo. Shtetet e Bashkuara e respektojnë atë, me përjashtim të shteteve të Havait dhe Arizonës. Azia dhe Afrika në përgjithësi nuk e respektojnë atë
