Korrigjimi i një gabimi parandalon shumë më tepër dëme
Këto ditë u bë e ditur se pronari i tokës prej rreth 700 metra katrorë në vijën e sheshit Maqedonia, në mes të restorantit “Pelister” dhe qendrës tregtare “City Gallery”, në të cilin ish-kryetari i Shkupit – P. Šilegov. bari i mbjellë ilegalisht, po e padit Maqedoninë në një gjykatë apo arbitrazh ndërkombëtar për ndërprerjen brutale dhe të paligjshme të kontratës për blerjen e tokës dhe ndoshta disa procedura të tjera të paligjshme lidhur me të.
Duke pasur parasysh se edhe kur u shit kjo tokë kishte komente të ndryshme, unë kisha kontrolluar dhe e di që kjo blerje ishte plotësisht e ligjshme dhe transparente, e blerë në një ankand publik elektronik dhe me konkurrencë të fortë nga dy kompani më të fuqishme. Një konkurrencë e tillë e ngriti çmimin në ankandin publik elektronik në nivelin e një prej tokave më të shtrenjta të shitura në vend deri në atë kohë. Mendoj se ishte toka e dytë më e shtrenjtë me pagesë e shitur nga shteti deri në atë moment.
Tashmë investitori kërkon dëmshpërblim nga shteti në shumën 110 milionë euro, i cili bashkë me interesat dhe shpenzimet gjyqësore/arbitrazhit dhe avokatit për atë që humbet dhe që do t’i paguajë për tjetrin në favor të të cilit është vendimi, mund të rritet në 130 milionë euro ose më shumë.
Plani i zhvilluesit ishte të ndërtonte një hotel me gjashtë yje, që do të thotë një hotel i nivelit më të lartë që nuk është i disponueshëm në Shkup dhe Maqedoni. Dhe një ndërtesë e bukur që me bukurinë e saj do të ishte dhuratë për Shkupin dhe Maqedoninë dhe një pikë e re me të cilën do të njihej qyteti.
Stili i objektit është barok, sipas parashikimeve të planit të detajuar urbanistik dhe projektit të ndërtimit të ofruar në vetë shpalljen publike, i cili padyshim ishte në kënaqësinë e pronarit të truallit, i cili, me sa kuptoj, filloi karrierën si artiste e re në Paris rreth dyzet vjet më parë, përpara se vite më vonë të niste një biznes në fushën e energjisë dhe ndërtimit.
Nga sa kuptoj unë ai ka ndërtuar tashmë disa ndërtesa barok në vende të tjera dhe ndërton ekskluzivisht në stile historike. Në atë kohë (ndoshta edhe sot) ai zotëronte fabrikën e tij për prodhimin e elementëve barok të jashtëm dhe të brendshëm në Francë, vendi ku kaloi më shumë vitet e jetës së tij.
Shpjegimi i bërë në media nga nënkryetari i qeverisë, Bitici, se dëshira e qytetarëve ishte anulimi i asaj marrëveshjeje, jo vetëm është i pasaktë dhe i paqëndrueshëm, jo vetëm është me natyrë autoritare dhe me zhargon regjim-diktator. sepse ai flet dhe vepron ilegalisht në emër të të gjithë qytetarëve pa mundur ta vërtetojë, jo vetëm që nuk u krye një referendum i suksesshëm, por të paktën ishte diçka që ata do t’i referoheshin, megjithëse nga pikëpamja juridike nuk do të ndihmojnë ose, por mbi të gjitha ligjërisht do të humbasin dhe dëmtojnë vendin.
Fakti që ish-pronari tashmë ka nisur procedimin ndaj një vendi që pretendon se është anëtar i BE-së dhe qeveria dhe kryetarët e tij veprojnë në metoda diktatoriale dhe mafioze, me faktin se ai ka vënë veten në disa kosto për postin juridik ndërkombëtar. – dosjet, duke ditur se çfarë po ndodhte, është e qartë se ai ka llogaritur mirë paraprakisht, se i ka përgatitur mirë të gjitha argumentet dhe provat e tij, të gjitha këto duhet të jenë kontrolluar mirë nga juristë dhe ekspertë të lartë, kështu që mund të thuhet se eshte e qarte se cili do te jete vendimi i gjykates/arbitrazhit nderkombetar ne te cilen nuk kane ndikim “matchmakers” vendas.
Nga sa jam në dijeni, pas ardhjes së qeverisë së re, fillimisht në tre raste komuna e Qendrës shpalli moratorium një vjeçar të ndërtimeve në komunë, që është vendim politik i pabazuar ligjërisht, e më pas ish. kryebashkiaku i Shkupit dërgoi një sërë mesazhesh kërcënuese në kuptimin se nëse përfundimisht do të fillojë ndërtimi, do të pasojnë, sipas fjalorit, pasojat e dukshme të gjykimit të kontrolluar, në mënyrë që në fund ta marrin tokën në bazë. se ndërtimi nuk ka filluar me kohë. Pra, nga njëra anë e pengojnë politikisht të ndërtojë dhe pasi ka kaluar mjaftueshëm kohë: “op, je vonuar me ndërtimin, po të marrim tokën”. Mund të kalojë në Maqedoni, por jo jashtë. Jashtë paguhet. Kush do të paguajë? Të gjithë në vend!
Për t’u “shëruar” deri në fund zhgënjimi, për këtë hapën një proces gjyqësor ndaj disa personave dhe po i gjykojnë pa bazë, duke llogaritur vetëm në pjesën e kontrolluar të gjyqtarëve, për shkak të të cilit gjyqësori ka një vlerësim. prej 1%.
Një lojë klasike e ndyrë politike, me kërcënime publike politike ndaj investitorit nga njerëz që kanë pushtet politik, me vendime politike të njerëzve që kërkonin “drejtësinë” e tyre të vetëdijshëm se gjyqtarët janë nën kontrollin e tyre ose kanë frikë prej tyre, gjë që kur bëhet fjalë për dritë para një organi juridik ndërkombëtar do të bjerë si një shtëpi letrash.
Duke qenë se kjo është arsyeja e konfiskimit të tokës, dhe ka mjaft deklarata kërcënuese politike dhe vendime politike, duke qenë se është bërë një padrejtësi flagrante, dhe duke qenë se ka prova të disponueshme publikisht që investitori dhe avokatët e tij sigurisht i kanë dorëzuar padinë, atëherë Maqedonia ai me siguri do ta humbasë këtë mosmarrëveshje dhe në vend të një hoteli të ri,
pikë referimi e re në qendrën strikte të qytetit të Shkupit, punësimi, taksat, fluksi i turistëve të pasur etj., nga fondet e qytetarëve, shteti do të duhet të paguajë rreth 130 milionë euro e më shumë, në formën e dëmit të krijuar. ndaj ish pronarit.
Deklarata e Biticit se procesi do të zgjasë edhe 2-3 vite të tjera flet vetëm për synimin e qeverisë. Synimi i tyre është padyshim që të mos arrijnë një lloj marrëveshjeje me zhvilluesin në drejtim të kthimit të gjërave në pozicionin e tyre fillestar përpara se të fillonte padrejtësia dhe në këtë mënyrë të parandalojnë dëmtimin e buxhetit dhe të korrigjojnë gabimin, por ata marrin parasysh faktorin e kohës dhe probabiliteti i largimit të tyre nga pushteti, kështu që ky vendim i caktuar i pafavorshëm për dëme të mëdha financiare duhet të paguhet nga buxheti, ose më mirë nga paratë e qytetarëve dhe kompanive në kohën e ndonjë qeverie tjetër të ardhshme dhe të bjerë mbi barrën e tij si problem.
Pse?
Për tekat dhe egon e dhimbshme të disa politikanëve të papërvojë, të cilët kur morën pushtetin, filluan të ndihen të plotfuqishëm dhe t’u bëjnë keq atyre që nuk i pëlqejnë.
E vetmja mundësi që të përfshirët të shmangin përgjegjësinë personale dhe përgjegjësinë politike të qeverisë kur të vijë gjykimi dhe e vetmja mundësi për të parandaluar dëmin është të telefonojnë menjëherë zhvilluesin, të gjejnë një mënyrë për të anuluar zgjidhjet e paligjshme, t’i kthejnë tokën atij dhe të lejojnë atë për të ndërtuar dhe funksionuar.
Në të drejtën ndërkombëtare nuk ka vend për tekat personale, arbitrariteti dhe komplekset dhe frustrimet shëruese. Çdo qeveri dhe eksponentët e saj duhet ta dinë se shteti nuk fillon me ta dhe nuk mund të trajtojë në mënyrë të papërgjegjshme detyrimet e marra me ligj të qeverive të mëparshme që janë në përputhje me ligjin.
Jo vetëm kaq, jam i bindur edhe se kapriçoja e ish-kryebashkiakut me prishjen e restorantit me varkë në lumin Vardar, afër hotelit Holiday Inn, nëse gjykatësit vendas i nënshtrohen presionit, do të përfundojë në arbitrazh ndërkombëtar dhe në qytetin e Shkupit. do të paguajë edhe më shumë dëmshpërblim për dëmin si fitimi i humbur dhe dëmi material në rast të veprimit të kundërligjshëm.
Prandaj, nëse mendojnë me maturi dhe racionalitet, qeveria; Komuna Qendër dhe qyteti i Shkupit, duhet të shprehin shpejt, në mënyrë kreative, brenda kornizës ligjore, ta zgjidhin rastin me projektin për një hotel të quajtur në publik “Shkallët spanjolle”, fotot e animuara të të cilit janë të njohura për publikun dhe bashkëngjitur. këtë tekst.
Përkundrazi, do të jetë një kullim i vetëdijshëm i parave publike dhe dëmtim i madh në buxhetin e shtetit, për të cilin dikush do të duhet të paguajë dhe të përgjigjet për përdorimin e dëmshëm të vetëdijshëm të parave të qytetarëve.
