Të gjitha kompanitë energjetike kanë dorëzuar përllogaritje shumë më të larta në Komisionin Rregullator të Energjisë për shpenzimet e tyre, çka sjell pashmangshmërisht një rritje të re të çmimit të energjisë elektrike që vjen nga korriku.
Rritja e fundit ishte në fund të vitit 2021 kur çmimet e energjisë elektrike u rritën me rreth 10 për qind, shumë më poshtë se niveli real i kostove reale, falë ndërhyrjeve buxhetore ndaj kompanive të energjisë.
Mbulimi i humbjeve të kompanive energjetike përmes buxhetit, nga qeveria, kishte për qëllim vetëm të shuante revoltën popullore, sepse rritja e energjisë elektrike nuk solli rritjen reale të qytetarëve. Nëse llogarisim uljen e TVSH-së për energjinë elektrike nga 18 në 5 për qind, do të shohim se dëmi i buxhetit për rehabilitimin e zgjidhjeve të paaftë të personelit në kompanitë energjetike është i madh. Duhet theksuar se rritja e çmimit të energjisë elektrike nuk nënkupton vetëm rritje të faturave, por reflektohet edhe në të gjitha mjetet financiare me të cilat qeveria riparon kompanitë, si dhe në zërin e ulur të TVSH-së. Veç kësaj, interesi që paguan shteti për borxhet për riparimin e krizës energjetike, të cilën e shkaktoi me vendosjen e kuadrove të paaftë partiake në krye të kompanive energjetike.
Llogaritja fillestare e dëmit të buxhetit, për të amortizuar krizën e shkaktuar nga paaftësia e Qeverisë dhe vendimet e saj kadrore, është rreth një miliard euro.
Në korrik pritet një rritje tjetër prej të paktën 10 për qind me çmimin aktual. Deri në fund të vitit është e pasigurt nëse do të ketë rritje të re direkt në llogaritë e qytetarëve, apo qeveria do të kalojë në taktikat e provuara të subvencionimit nga buxheti i kompanive energjetike.
E gjithë kjo do të çojë në kolapsin e shtetit në çdo segment, për faktin se qytetarët janë të rraskapitur financiarisht dhe shteti është i tejmbushur me borxhe. Për më tepër, koncepti i partneritetit privat-publik (PPP) është si një plagë për energjinë në Maqedoni.
Afera e fundit e ish-zëvendëskryeministrit Angjushev me termocentralin diellor në Oslomej, si dhe tenderi kriminal për Çebrenin dhe Galisten, përmes PPP-së, do të konkretizojnë ngërçin në të cilin gjendemi sa i përket pavarësisë energjetike.
E majta me politikat e saj energjetike, bazuar në modelin ekonomik të menaxhimit socialist të prodhimit dhe shpërndarjes së mallrave dhe shërbimeve, ofron zgjidhje realiste dhe të qëndrueshme për një dalje afatgjatë nga kjo krizë. Projekti “Elektranat Kombëtare” dhe ndërtimi i Çebrenit dhe Galistes nga fondet buxhetore, si dhe një sërë aktivitetesh të tjera, jep një shans real për një zgjidhje afatgjatë të mungesës së energjisë elektrike.
Paralajmërojmë Qeverinë dhe apologjetët e saj se bëjmë dallimin ndërmjet prodhimit “vendor” të energjisë elektrike dhe prodhimit real – “shtetëror” të energjisë elektrike. Në atë “vendas” e konsiderojnë edhe energjinë elektrike të prodhuar nga prodhuesit privatë e cila nuk përmirëson cilësinë e jetës së qytetarëve. Këtë e ndjemë në lëkurën tonë gjatë kreshendon e krizës energjetike.
Mashtrimi i publikut me një “banditizëm terminologjik” të tillë nuk do të çojë në uljen e energjisë elektrike për amvisëritë, përkundrazi, do të fshehin vetëm problemin real që është evident, e që është:
- Republika e Maqedonisë nuk ka prodhim të mjaftueshëm të energjisë elektrike nga termocentralet shtetërore për shkak të politikave të gabuara të qeverisë, si dhe politikës katastrofike kadrore të elitës në pushtet në kompanitë energjetike.
Partia politike LEVICA
