Ne nuk jemi as të shurdhër, as të verbër, tash as memec, përballë pakënaqësisë apo shqetësimit të maqedonasve për numrin e madh të ministrave shqiptarë në këtë Qeveri të re. Pothuajse, pothuajse me një raport 50:50.
Ju nuk keni nevojë as për një pyetje për të dhënë një përgjigje të sinqertë. Raporti është joreal. Nëse është për të dërguar një mesazh, e konsideroj të gabuar. Nëse është me qëllim të mirë, dërgohet në kohën e gabuar.
Unë do të them diçka më shumë. Kjo sasi shqiptarësh në qeveri nuk ofron cilësi. Bie edhe ajo frazë marksiste.
Nuk ke pse të na kujtosh. E dimë që në situatën e kundërt, në një marrëdhënie të ngjashme në Shqipëri dhe Kosovë, do të ishim po aq të pakënaqur. I zemëruar dhe i zemëruar. Ndoshta shumë më tepër se ju.
Ky numër nuk më shqetëson.
Nuk më bën më të kënaqur.
Nuk më bën më besnik.
Veç se për ty unë jam gjenetikisht i predispozuar për pabesi.
Më vjen mirë që ka aq shqiptarë sa je i lumtur që Petre ka qenë kryetar bashkie.
Por ka një pikë që neglizhohet.
Kur pretendoj se nuk kam arsye për eufori, për ekstazë, për kënaqësi, fat që kemi pesëdhjetë e pesëdhjetë shqiptarë në qeveri, pas votimit të saj tre ditë më parë…
… gjeni një moment dhe një dëshirë për të imagjinuar për një moment se si ishte për shqiptarët për kaq shumë dekada kur nuk ishte një njeri i vetëm i ulur në Qeveri. Ose të paktën pranë qeverisë.
Këto tre ditë janë momente të vështira për t’u tretur për ju.
Dhe e kuptoj.
Por imagjinoni miliarda e triliona momente?
Nëse e kuptoni këtë si shaka, më falni.
Do të doja ta kuptoja si një rast për mirëkuptim më të mirë të ndërsjellë.
Në frymën e fjalës së urtë: derisa të ecësh kilometra të tëra me këpucët e mia, nuk do të më kuptosh.
Naten e mire.
Arsim Zekolli / Ne nuk jemi as të shurdhër, as të verbër,… për numrin e madh të ministrave shqiptarë në këtë Qeveri të re.
