Të gjithë e dinë se dorëheqja juaj Zoran Zaev nuk është akt i marrjes së përgjegjësisë morale për zgjedhjet e humbura. Ky është një evakuim! Nëse nuk tërhiqeni menjëherë, nesër do të përjashtoheni. Nëse nuk ikën tani, nesër do të largojnë me një shkelm prapanicës . Nëse nuk ik tani ,do të përcjellin me panagiriki dhe tri ditë zie te boja që ai ka zgjedhur dhe që tani dizajnon ceremonitë mortore të karrierës tënde politike, nesër do të ikësh në një bagazh. Ashtu si Grujo. Pra, vraponi tani! Dhe mos u dekurajoni, bir! dhe tri ditë zie te boja që ai ka zgjedhur dhe që tani dizajnon ceremonitë mortore të karrierës tënde politike, nesër do të ikësh në një bagazh. Ashtu si Grujo. Pra, vraponi tani! Dhe mos u dekurajoni, bir!
Ja, Zoki, gjeta pak kohë për të të shkruar një letër, në fund të kësaj fundjave të vështirë.
Pra, ndodhi edhe ajo gjë. Komedia dhe fundi. Pranohet dorëheqja në LSDM. urime!
Ju dhe unë kemi arritur në fund të një historie. Kjo është një histori e trishtuar, mik. Ajo duhej të ishte e famshme, por doli e trishtuar.
Ka ardhur koha që unë t’ju them fjalën.
Para kësaj, më lejoni t’ju lavdëroj pak. Është mirë që më në fund vendose të tërhiqesh. Vonesa e dorëheqjes suaj ishte një dreq i madh. E kanë shkruar bukur në dërrasë në Murtino – hajde në shtëpi Zoki, nuk janë të turpshëm!
Nëse informacionet e mia janë të sakta, në seancën e Bordit Ekzekutiv, në të cilën gjoja Oliveri, Petreja dhe të tjerët kanë mbajtur fjalime me apel për të mbetur “ind lidhor” në LSDM, keni bërtitur: “Mjaft marrëzi!” Po të ishte vërtet kështu. do të thotë që ju e dini që tashmë peshoni mbi të gjithë. Ashtu si spiranca që shtyu për të tërhequr përpara, mendon?
Ju keni ardhur tek të gjithë ata përmes kësaj. Dhe Radës që nuk të toleron prej kohësh. Dhe Ljupçee Gjalpës që të qëndron besnik deri në vdekje, me kusht që vdekja të shpejtohet, sepse ai nuk mund të jetë besnik për një kohë të gjatë. Dhe për Oliverin që ka kohë që qëndron në karrigen tuaj dhe kushedi se çfarë do të thoshte po të kishit fituar tani në Kumanovë. Dhe Venkotës që e solli dje në festë, që pa atje që jeni të gjithë politikanë dhe tha me vete, nëse mund të bëj një operacion truri, pse të mos bëhem shefi i budallenjve të tillë…
Ju rëndon edhe të huajt. Ata ngritën duart nga ju. Pasi u cilësuan si lideri i një regjimi hibrid, ata thjesht heshtin dhe ju shikojnë të rrotulloheni si pordhë në brekë. Ata e dinë që ju nuk mund të dorëzoni asgjë më. Çfarë do t’u bëni atyre?
E pa që populli nuk të do më, mik. Dhe pasha Zotin, nga goja jote kemi dëgjuar se as ti nuk i do njerëzit. Jo më. Vargu i kitarës është i prishur.
Vraponi në këmbë, që të mos vraponi në bagazh!
Pra, ju tashmë e dini se jeni vetëm. Mirë, nuk kam pse t’ju them. Kush e di se në cilën rrugë…
Mos ndërroni mendje për postin e kryeministrit, shoku. Mos u ul më në prehrin e Ahmetit. Mirë, merrni një ditë tjetër nëse vërtet duhet, por mos lëvizni shumë! Sa më shumë të lëvizni, aq më shumë i bëni ata të lumtur. A më kupton mirë?
Dhe mos u tërhiqni se tani do të jeni ndonjë “aktiv” i LSDM-së dhe “erë pas shpine”. Siç tha shoku Bogdanka nga komiteti i varrimit.
Shoku, tani në LSDM nuk mund të jesh asnjë erë, por vetëm ebiveter!
A doni t’ju them pse?
Sepse të gjithë e dinë që dorëheqja juaj nuk është akt i marrjes së përgjegjësisë morale për një zgjedhje të humbur. Ky është një evakuim!
Nëse nuk tërhiqeni menjëherë, nesër do të përjashtoheni. Nëse nuk ikën tani, i dërguar me panagiriki dhe tri ditë zie te boja që ai ka zgjedhur dhe që tani dizajnon ceremonitë mortore të karrierës tënde politike, nesër do të ikësh në një bagazh. Ashtu si Grujo.
Domethënë miku im. Çfarë mund të bëjë një njeri për veten e tij, askush nuk mund të…
Keni marrë përsipër përgjegjësi të rënda dhe nuk arrini dot.
Keni premtuar gjëra që nuk mund t’i përmbushni.
Ju keni gënjyer shumë njerëz. Duke i parë me sytë e tij dinakë. Dhe me drekën në zemër.
Dhe jo të gjithë do t’ju falin. Ka nga ata që do të duan të hakmerren ndaj jush.
E kuptoni këtë, apo jo?
Dhe mos bëni filma, miku im, nëse nuk doni të humbisni në gënjeshtrat tuaja, në urrejtjen tuaj për veten. Duhet të ruash mendjen, je i ri, duhet të jetosh dhe të punosh, të kesh një familje për të parë.
Për tre ditë idiotët nga shoqata e humbësve politikë Zaev, gjithë ata këshilltarë budallenj, aparatçikë partiakë, PR ekspertë, gazetarë dhe influencues të korruptuar, të cilët janë fajtorë për humbjen e LSDM-së si ju (prandaj i kam thirrur. të japësh dorëheqjen menjëherë dhe të japësh dorëheqjen dhe të japësh dorëheqjen), do të të shkruajnë një opella.
Ditën e katërt ata do t’i drejtohen pasuesit tuaj, sepse beteja për favorin e tij do të jetë e madhe. Është gjithmonë kështu.
A nuk e ka menduar se ato hardhucat të shtrëngojnë aq shumë në krahë se je i pashëm, trim dhe i zgjuar?
Burrë i madh?
Hahaha!
Nuk jeni as për gjunjët e Kljusevit, Ljubços, Brankos, madje edhe Nikollës!
Mos u tërhiq shoku, ti nuk je kryeministri më i mirë i Maqedonisë dhe lideri më i mirë i LSDM-së në 30 vitet e fundit. Siç ju ngushëllon Buçkovski.
Dhe sigurisht ju nuk jeni mjeshtër më i madh se Kiro Gligorov, siç tha Fërçkoski dhe mbeti gjallë, por nuk u bë ambasador. As në ligën e dytë ambasadore.
Ju nuk jeni deri në gjunjë të të ndjerit Nikolla Kljusev, Branko Crvenkovskit, Ljubço Georgievskit, madje as Nikolla Gruevskit. Nuk e përmend Harry Kostovin, zgjati pak. Dhe për Buçkon nuk do të them asgjë, sepse ai është shoku juaj, që të mos keqkuptohemi.
Ljubço ishte personi i parë që bëri thirrje që Maqedonia të jetë e pavarur. Në kohën kur të gjithë bënin plane si të qëndronin pjesë e Jugosllavisë, të dilnin e të mos hynin, kur shkuleshin flokët kur u hodh fotografia e Titos në parlament, kur ishte e paimagjinueshme të këndohej “Sot mbaroi”. Maqedonia” pa “Hej sllavë”. Epo ky ishte guxim. Dhe çmenduria e të rinjve, natyrisht.
Ju nuk dini asgjë për këtë. Pastaj keni luajtur mermere në Murtino…
Branko Crvenkovski privatizoi ekonominë socialiste. britma nga Galiçniku në Rekë, çfarë të debatoj me ty … Branko humbi zgjedhjet në vitin 1998. Çfarë disfate! Ai u kthye në Kalin e Bardhë në 2002. Me 500 mijë vota. Çfarë triumfi!
Ju gjithashtu nuk dini asgjë për këtë. Bio si kod Jelene ndoshta, në Gornji Milanovac…
Branko u kthye në LSDM në 2009, ngriti partinë që shkatërroi Buçkon dhe Radën dhe në 2011 tronditi regjimin e Gruevskit. Grujo për pak ra. Nëse nuk do ta kishit tradhtuar në 2013, kush e di se çfarë do të kishte ndodhur.
Dhe kështu erdhët në krye të partisë, mik. Branko të dha në një pjatë. Duke ju hequr më parë, mos shkoni me të zeza nën thonj. Dhe pastaj ju e urreni atë vetëm për një arsye – një kompleks me vlerë më të ulët.
Siç kam shkruar një herë (edhe po e nënshkruaj atë tekst), Nikolla Gruevski ishte gjëja më e keqe që i ndodhi Maqedonisë nga viti 1945 e deri më sot. “Shkupi 2014” dhe gjithçka është thënë për të. Por, të themi të drejtën, do ta kujtojmë Gruevskin edhe pas reformës tatimore që është vepër e tij, pas përmirësimit dramatik të klimës së biznesit në vend, pas investimeve të huaja që i kishte zili edhe një Vuçiq, pas investimeve kapitale për të cilat mundet vetëm ti ëndërron. U ndërtuan dy autostrada. Dhe ne të gjithë e dimë se kush janë dhe ku janë. Dhe 1000 kilometrat e rrugëve tuaja për të cilat mburreni, askush nuk e di se ku janë…
Ju jeni fajtori ynë më i madh në politikë
Si do të të kujtojmë Zoki?
çfarë ndërtove?
asgjë. Nuk mund të ndërtoje autostradë dy kilometra. Dhe kush duhet të fillojë…
Pas cilës reformë do t’ju kujtojmë?
Nuk ka një gjë të tillë, shok. Të gjitha projektet tuaja ishin populizëm lakuriq. Gënjeshtra shumëngjyrëshe. Politikat e shit-blerjes. Blini lirë, shisni më shtrenjtë. Ju jeni fajtori ynë më i madh në politikë. Kjo është po.
Ne do t’ju kujtojmë për mënyrën se si ai erdhi në pushtet. Ndoshta “bombat” ishin mënyra e vetme për të rrëzuar diktatorin Gruevski. Dhe blerja e deputetëve. E cila është bërë një zakon i shëmtuar për ju. Por nuk ka guxim dhe mençuri në atë makiavelizëm. Vetëm dinakërinë e Itar-Tass.
Edhe unë edhe ju e dimë se kush ju dha dritën jeshile për të “bombarduar”. Dhe kë duhet të pyesni se si të veproni? Derisa ju dhe të huajt bënit plane si “pena” për të rrëzuar regjimin, ata kërkonin mbështetje për sipërmarrjen tuaj, nga njerëzit e lodhur nga Gruevski dhe nga pashpresa dhe apatia. Një mbështetje e tillë më kërkuan edhe mua, shoku.
Të them të drejtën, askush nuk më pyeste për asgjë. Unë isha në histori shumë kohë përpara se ti të futeshe në të. Doja të negocioja dhe të arrija një kompromis me grekët në vitet kur ju ishit në krye të feudit të Strumicës dhe as që e kisha menduar se një ditë do të ishit njeriu që mblodhi “guximin” për të nënshkruar Marrëveshjen e Prespës.
Guxim, shok?
Burrë i madh?
A do t’u tregojmë këtyre njerëzve se si ndodhi kjo?
Ti je i çmendur, ke qëndruar në tezat e antimaqedonizmit!
Jo ne te vertete. Është e rëndësishme që keni marrë mbështetjen për Marrëveshjen e Prespës nga unë dhe disa të tjerë. Ne ishim shumë mbështetës për ju. Të tjerët sipas partisë dhe sipas detyrës zyrtare. Ai mori mbështetjen time menjëherë dhe pa kushte, sepse isha i bindur dhe mbetem i bindur se ishte një marrëveshje e mirë, për një kthesë historike në politikën tonë të jashtme.
Fatkeqësisht, shpejt doli që ju vendosët – ose ndoshta i keni premtuar dikujt fshehurazi, nuk e di – të impononi emrin e ri zyrtar të vendit tonë në përdorim të përditshëm. Ju dhe ministrat tuaj, si papagaj, keni folur dhe flisni “Maqedonia e Veriut” në çdo rast, edhe kur nuk keni nevojë, edhe në kontekste kur është e paqëndrueshme dhe qesharake.
Ju gjithashtu u përpoqët që mediat të përdorin emrin e ri zyrtar të vendit tonë, në kundërshtim me praktikën e gazetarëve në mbarë botën për të përdorur sinonime dhe shkurtesa për emrat e tyre dhe të vendeve të tjera.
Je i çmendur, o burrë!
Por më pas e pamë që ishte një plan. Plan shumë i ndyrë. Gjatë negociatave me Bullgarinë, ju dhe përfaqësuesi juaj i posaçëm Buçkovski, i cili tani ju lavdëron si një kalë xhufkë, u pajtuat publikisht me tezën se kombi maqedonas dhe gjuha maqedonase ekziston që nga viti 1945. Ti qëndrove në pozicione të stilit të jetës, shok. Mbi tezat e Cola Dragojçevës. Dhe tek Vanço Mihajlov.
Këto janë tezat e antimaqedonizmit modern në Maqedoni Zoran Zaev!
Ju vendosët të bëni tregti me gjënë më të vlefshme në Marrëveshjen e Prespës, përkatësisht garancitë për identitetin maqedonas – emrin e popullit dhe emrin e gjuhës. Ju keni vendosur të dorëzoni, ose ndoshta të shisni, identitetin tonë kombëtar. Për një marrëveshje të paqartë me Bullgarinë, për një datë, për fillimin e diçkaje që do të zgjasë një dekadë të tërë dhe kushedi si do të përfundojë.
Dhe Marrëveshja e Prespës dhe anëtarësimi në NATO mund të jenë të vetmet gjëra të mira që do të kujtojnë brezat e ardhshëm. Dhe tani ata do t’ju kujtojnë për ta, nuk ju intereson, por nuk jam i sigurt se do të jetë shumë më mirë.
Do t’ju kujtojmë pas Bokit, Katicës, Kiçecit, Dan Donçevit, Raskos – miqtë tuaj të vërtetë
Rolin tuaj në historinë maqedonase nuk do ta shkruajnë zabrçasit dhe shashutët e revolucionit shumëngjyrësh, që ju bënë këshilltarë dhe propagandistë, në media dhe në rrjetet sociale.
Frckoski dhe Triçkovski nuk do ta shkruajnë. As Sasevci dhe as “civilët”. Dhe për Zotin, bardët e televizionit të dallavereve, që ishte krenaria juaj.
Dhe ju thashë njëqind herë të mos mbillni kunguj me to…
Historinë për ty do ta shkruajnë disa djem dhe vajza të reja, Zoran Zaev. Me kokë të ftohtë dhe pupla të mprehta. Dhe jo miq të këqij.
Nëse më pyesin mua, do të më duhet t’u them të vërtetën. Se unë, për fat të keq, nuk do t’ju kujtoj më mirë. Edhe pse, të them të drejtën, e nisëm mirë. Së bashku marshuam kundër regjimit. Unë kam ngrënë lopata për pa drejtësi, pa paqe, për reforma, për vlera evropiane. Ndërsa ai po shtynte axhendën tuaj, me disa miq të tjerë, pas shpine…
Do të të kujtoj për skandalet e korrupsionit, shok. Kryesisht pas “Raketit”. Pas atij tërmeti të parë të madh politik që dëmtoi për vdekje themelet e kullës suaj feudale. Një tronditje nga e cila nuk u shërua kurrë, sepse donte të mbronte aktorët në atë skandal.
Do t’ju kujtoj pas Katicës dhe Bokit. Ju ishit bythë dhe brekë dhe pastaj i quajtët pedera dhe derrkuc. Nuk ju vjen turp?
Do t’ju kujtoj pas Kiçeec.
Dhe pas arkëtarit Dan Donçev, i cili iku në Australi.
Dhe pas Rashko Tenderashkos…
M’u desh shumë kohë për të kuptuar se ata ishin miqtë tuaj të vërtetë Zoran Zaev!
Ai vetë mobilizoi votuesit që ju mundën!
Dhe jo për të pasur borxh.
Gjithçka që kam dërrmuar këtu do të ishte thjesht një murmuritje e pakuptimtë e një shakaje dhe keqdashjeje të vjetër, siç më tregon propaganda juaj, nëse do të kishit mbledhur pak mendje dhe forcë dhe do të kishit kuptuar se një gjë nuk duhet ta bëni fare – nuk duhet të bëni. ndani popullin.!
Dhe ju bëtë të kundërtën. Na ndaj në të mirë dhe të keq. Në pro-evropiane dhe anti-evropiane. Progresi dhe i prapambetur. I larë dhe i palarë. Natyrisht, të mirët ishe ti dhe të tutë, dhe të këqijtë ishin të gjithë të tjerët – VMRO-të, Brankovistët, kritikët, sfiduesit dhe të gjithë rebelët e tjerë me dhe pa arsye.
Për t’i bërë gjërat edhe më keq, ideja juaj për bashkimin ishte monstruoze. Le të bashkohemi pasi e mira fillimisht mposht të keqen, pasi e keqja në fakt pushon së ekzistuari, ose pendohet, dhe më pas “pagëzohet” dhe bëhet pothuajse e mirë.
Çfarë koncepti i çmendur, fashist! Kush të ka qitur, shok? Kush jua shiti atë rrëfim?
Të paktën 300,000 njerëz që kanë votuar aktivisht kundër jush gjatë gjithë këtyre viteve e më shumë.
E kuptoni se ai vetë mobilizoi votuesit që ju mundën në zgjedhjet lokale?
Pra, si mund ta bësh këtë, burrë?!
Kështu mendonit se do të fitonit?!
Edhe nëse ai fitoi, çfarë pastaj?!
A mendon, shok, se nesër, pas tre muajsh, pas tre a dhjetë vjetësh, do të duhet të vazhdoni të jetoni në këtë vend, si një njeri normal? A mendoni se do të takoni nesër në rrugë, në kafene, në treg njerëz të tillë “të këqij”? Se dikush te buzeqesh e te thote – hajde Zoki hajde pi nje kafe me te keqen apo nuk je rehat tani?
Apo plani yt ishte të vendosje dorën në zemër, të buzëqeshësh sa më marrëzisht të mundesh dhe të vazhdosh sikur të mos kishte ndodhur asgjë?
Ti ishe muza ime, frymëzimi im dhe të tjerët të menduan!
Shoku, po ndihem bosh që kur u largove të shtunën. Pas kësaj letre, nuk do të kem frymëzim për të shkruar për një kohë. Besoje apo jo, ti ishe muza ime. Frymëzimi im më i madh.
Për të tjerët në “oqeanin e bukurisë” ti ishe muzë, por ata mendojnë se muzë është dikush që është muzë. Dhe ata të muzulluan, shok. Oh, sa të kanë mashtruar! Tani do ta lyejnë edhe pak dhe do t’i kthehen Taçes, për ta vajosur.
Sisë, de. Le të mos keqkuptojmë. Ashtu si ti për vela dhe spirancë, telashe të ndyrë.
Dhe kështu a e mësuat më në fund se cila është bukuria e demokracisë, mik?
Hajde, vrapo tani!
Dhe mos kthe kokën, bir!
https://plusinfo.mk/pismo-do-kandidatot-za-ebiveter-vo-grbot-na-sdsm/
