Gazetari i La Verita, Laris Geizer doli me një kolonë video këtë mëngjes të 11 gushtit 2019 në lidhje me rastin Reketi të Maqedonisë.Ua përcjellim plotësisht:Njoftimi i fundit i materialit audio dhe video të La Verita në lidhje me aktivitetet e reketimit në Maqedoni vitet e fundit, për dijeninë e Prokurorisë Speciale të udhëhequr nga Katica Janeva, është shndërruar në një tërmet real politik dhe shoqëror. Ekipi redaksisë sonë, si dhe i poshtë nënshkruari, u bombarduan çdo ditë me mijëra mesazhe mbështetjeje dhe vlerësimi.Pothuajse nuk kishte asnjë kritikë dhe kërcënim që zakonisht hasen në raste të tilla. Në web site, për temën e politikës së jashtme, ne kemi tejkaluar mbi një milion klikime- kontakte. Mund të themi se La Verita i ka shërbyer popullatës maqedonase në një shërbim publik, duke shkundur disa situata të ndenjura dhe duke rikthyer besimin e një kombi të reduktuar në izolim të vazhdueshëm, të cilin BE-ja duket se e ka dënuar në mënyrë që të arrijë një plan për të kufizuar sovranitetin e tij. Shtetasit e Maqedonisë janë një komb krenar, të zhgënjyer nga korrupsioni dhe vuajnë edhe më shumë kur situata, edhe vetëm në mënyrë indirekte, mbështetet nga BE.
Duhet të theksohet se JK Juncker dhe Mogherini këmbëngulën fuqimisht për prokurorin special. Kjo është arsyeja pse zbulimet e bujshme të gazetës sonë kanë shkaktuar tensione të brendshme dhe të jashtme. Brenda, opozita e udhëhequr nga F. Mitskoski pretendon se La Verita ka treguar publikisht provat publike të një oktapodi të madh politik dhe gjyqësor që kryeministri Zoran Zaev duhet ta konsiderojë dhe të japë dorëheqjen. Ai (ZZ) deri më tani ka komentuar incidentin vetëm përmes një postimi në Facebook ku thotë se personazhet kanë abuzuar me emrin e tij. Nga burgu ku ai është pikërisht për çështjen “Racket” të analizuar nga ne, Boki13 u përgjigj, përmes një gazete serbe, se nëse ai arrinte jetën e tij, prova e përfshirjes së Zaevit ishte me nënën e tij. Nga një këndvështrim ndërkombëtar, përveç faktit që lajmet tona u morën nga shumë media, përfshirë ato nga Gjermania, Shqipëria, Serbia dhe Sllovenia – i pari që u përgjigj ishte Franca. Ambasadori i saj tha se autoritetet maqedonase duhet të japin përgjigje të qarta për skandalin që na është thënë përpara se Brukseli të fillojë të analizojë qasjen e BE-së ndaj BE-së. Dhe është pikërisht nga bashkimi që menduam të rishqyrtohej disa vjet më parë sepse, përmes Mogherini, ai ishte sponsori kryesor i PSP dhe i shumë traumave ndërkombëtare të imponuara në Maqedoni, mbërriti mesazhi më i përshëndetshëm, heshtje totale.
Pavarësisht verës, mijëra stafe të punëve të brendshme të BE-së, prej të cilëve 220 në delegacionin e Shkupit, nuk arritën të paraqesin raporte institucionale me shpresën për të sqaruar shpejt faktet. Urdhri i Brukselit për të heshtur dhe për të shmangur dëmtimin e mëtejshëm të imazhit të tij duhej të ishte përcjellë në mënyrë të qartë. Kaq e qartë që për Doris Pack ishte e qartë se nuk vlente asgjë, një parlamentar dekadë i ngarkuar për zgjerimin në Ballkan dhe pa asnjë dyshim një nga figurat më të fuqishme politike nga CDU dhe Gjermania, dhe një përfaqësues aktual i PPE. Doris Pack postoi një apel të fortë dje në mediat sociale, duke kërkuar një përgjigje të menjëhershme, ndaj shërbimeve të huaja të Unionit, duke pyetur veten se si Mogherini mund të heshtë për realitetin kriminal, të zbuluar nga video e tretë e postuar në faqen e La Verita.
Në vitin 2015, ishte BE që insistoi në PSP, e cila i bëri shumë dëm popullit maqedonas. Sot, ata në BE janë të detyruar të përgjigjen, veçanërisht për ata brenda administratës maqedonase që kanë rrezikuar jetën e tyre gjatë muajve të fundit duke na ndihmuar të botojmë materialin, të bindur se është akoma e mundur të kemi një demokraci të vërtetë bazuar në opinionin e informuar publik dhe kontrolli i politikanëve. Për sa i përket shqetësimeve tona, ne vazhdojmë të vlerësojmë specifikën dhe fizibilitetin ligjor të botimit potencialisht të materialit tjetër audio. Për momentin, shpresojmë që populli maqedonas më në fund të mund të marrë mbështetje të vërtetë nga kryeqytetet e huaja, të cilat deri më tani kanë ndjekur një politikë hije.
