www.telegrami.mk
lajmi interaktiv
Kryeministri Mickoski del para kamerave dhe flet për “rritje punësimi më shumë ”. Deklarata në vazhdim …
Mirë.
Mickoski sado që hiqet si patriot maqedonas ,për të ndalur migrimin edhe ashtu pak të popullatës maqedonase në Pollog në Zonën Industriale në Tetovë nuk solli as edhe një mini fabrikë ku të paktën të rrinjtë maqedonas do të punsoheshin ,por për fat të keq për jetë më tëmirë ikin nga Pollogu për Shkup ku punsimi është më i mundshëm ose në Europë …pra Mickoski duhet të dijë se patriotizmi matet me vepra ose e ka të qartë se një ditë ato pak mini manifaktura që do lëheshin vakant vendet e punës ….do të punsoheshin nga shqiptarët… në vend të maqedonasve që po i shesin shtrenjtë pasuritë e tyre në Tetovë…mbase edhe këtë logjikë ndjek Mickoski …
Por në Tetovë, realiteti është i kundërt: punësimi i vërtetë ka vdekur, vetëm punësimi partiak merr frymë.
Asnjë biznes i ri i madh nuk është hapur.
Asnjë investitor serioz nuk ka ardhur.
Asnjë konkurs transparent nuk është parë.
Asnjë listë e re punësimesh nuk është publikuar.
Po ku janë 7.000 njerëzit?
Në ajër?
Në Excel?
Në imagjinatën qeveritare?
Në Tetovë, qytetarët shohin vetëm këtë: largohen të vjetrit të BDI-LSDM, futen të rinjtë e qeverisë së re. Rrotacion partiak, jo vende pune.
Nëse kjo llogaritet si “rritje punësimi”, atëherë nesër mjafton të hiqen 1.000 dhe të futen 1.000 të tjerë, e Qeveria do të dalë të thotë: “Sukses ekonomik!”
Askush këtu nuk e ha këtë.
Edhe pretendimi se “po kthehen mërgimtarët” është një tregim i lodhur politik.
Në Tetovë, mërgimtarët vijnë për pushime, sjellin para për familjet e tyre dhe kthehen prapë në vendet ku kanë jetë të vërtetë. Nuk kthehen për të hapur biznese në një shtet ku çdo dokument duhet ta zgjidhësh me parti ose me ryshfet.Në Tetovë, në mëngjes, rrugët duken njësoj si gjithmonë. Punëtorët e pakët dalin herët, bizneset e vogla hapen ngadalë, ndërsa shumica e të rinjve sillen rreth kafeneve, duke kërkuar ndonjë mundësi që nuk vjen kurrë. Në këtë qytet ku çdo njeri e di historinë e tjetrit, lajmi i Kryeministrit Mickoski për “shtatë mijë të punësuar më shumë” tingëllon si një deklaratë e importuar nga një vend tjetër, jo nga Republika e Maqedonisë së Veriut.
Në terren nuk ka asgjë. As konkurse, as vende të reja, as rritje reale.
Nëse në Tetovë shtoheshin vetëm 200 vende të reja pune – e lëre më 7.000 – kjo gjë do të ndihej menjëherë. Do të flitej në kafene, në lagje, nëpër zyrat private, në ndërmarrje publike. Por jo. Heshtje. Aspak gjurmë.
Në Institucionet komunale, ku zakonisht ndodhin lëvizje politike, burime nga brenda thonë të njëjtën gjë:
“Asgjë. Asnjë punësim i madh. Vetëm zëvendësime të njerëzve me kontrata që i solli qeveria e kaluar.”
Fakti është brutal:
Nëse kishte 7.000 punësime reale, Tetova do ta ndiente. Bizneset do të kishin punëtorë, jo mungesa. Të rinjtë do të shikonin mundësi, jo bileta avioni.
Qeveria po e shet një narrativë zbukuruese për një realitet të zbrazët.
Punësimi nuk është rritur. Vetëm propaganda është rritur.
Deri sa vendet e punës të shfaqen në terren – jo në konferencë për shtyp – çdo deklaratë e tipit “rritje e punësimit” është vetëm një mbulim për të fshehur të vërtetën e hidhur:
Shteti po punëson vetëm militantë, jo qytetarë.Fakti është i thjeshtë:
Tetova nuk ka parë asnjë valë punësimi që do të justifikonte shifrat shtetërore.
Punësimet politike – rregulli i pashpallur i çdo qeverie
Në shumë zyra publike, skenari është identik. Aty ku gjatë viteve të BDI-së e LSDM-së punonin persona me kontrata të përkohshme, sot nuk janë më. Janë larguar menjëherë pas ndërrimit të pushtetit. Dhe në vend të tyre, janë futur “të preferuarit” e qeverisë aktuale.
Rritje e punësimit? Jo.
Vetëm rotacion partiak i maskuar si sukses ekonomik.
Kjo nuk krijon vende të reja pune. Kjo thjesht i mban strukturat partiake të ngopura, ndërsa qytetarët e zakonshëm vazhdojnë të rrinë në pritje.
Statistika pa njerëz – propaganda që nuk lidhet me realitetin
Në sheshin e Tetovës, një burrë i moshuar, pronar një dyqani të vogël, e përmbledh situatën me një fjali të shkurtër:
“Po të kishte punësim, do t’i ndjeja që më shtohen klientët. Askush s’ka para. Askush.”
Edhe tregtarët e vegjël flasin për të njëjtën gjendje.
Edhe taksistët.
Edhe pronarët e lokaleve.
Nuk ka asnjë shenjë që tregu i punës në Tetovë është zgjeruar. Përkundrazi, shumë biznese kanë ngelur me mungesë punëtorësh sepse njerëzit ikin jashtë dhe askush nuk vjen t’i zëvendësojë.
Mërgimtarët “që po kthehen” – një tregim politik, jo realitet
Kryeministri flet për kthim të emigrantëve që hapin biznese. Por në Tetovë, mërgimtarët që vijnë vetëm për pushime nuk e fshehin zhgënjimin.
Njëri prej tyre, nga Gjermania, thotë hapur:
“Këtu s’mund të hap biznes. Më shumë kohë humb me dokumente sesa punoj. Në Gjermani më llogarisin si njeri. Këtu më shohin si votë.”
Ky nuk është trend kthimi.
Ky është trend zhgënjimi.
Pyetja që ngritet: Ku janë 7.000 njerëzit?
Në rrugët e Tetovës nuk ka fluks të punëtorëve të rinj.
Në institucionet publike nuk ka staf të shtuar.
Në biznese private nuk ka zhvillim të ri.
Në konkurrset shtetërore nuk ka ndryshim të ndjeshëm.
Atherë, ku u gjet ky numër?
Në statistika të fryra?
Në tabela të shkruara nëpër zyre të qeverisë?
Në zëvendësimet politike që regjistrohen si “punësime të reja”?
Tetova i ka parë të gjitha këto skenarë shumë herë më parë. Qeveritë vijnë, qeveritë ikin, ndërsa qyteti vazhdon të rrijë në vend. Punësimi real nuk rritet me deklarata. Nuk rritet me konferenca. Nuk rritet me retorikë.
E vërteta e hidhur: punësimet reale nuk ekzistojnë
Deri sa nuk ka fabrika të reja, investime të reja, programe të reja, subvencione të qarta, të matura dhe të monitoruara, çdo rritje e deklaruar është thjesht… rritje në letër.
Tetova nuk ka parë rritje të punësimit.
Tetova ka parë rrotacion politik. Asgjë më shumë.
Dhe në këtë realitet, deklaratat e tipit “705 mijë të punësuar” tingëllojnë si fjalime për publikun, jo si raportime për qytetarët.
Përmbyllja: Tetova nuk ka nevojë për numra. Ka nevojë për të vërtetën.
Në fund të ditës, qytetarët e Tetovës nuk ushqehen me statistika. Nuk paguajnë faturat me deklarata politike. Nuk mbajnë familjet me premtime të lëshuara në podium.
Tetova ka një të vërtetë të thjeshtë:
punësimi nuk është rritur, vetëm propaganda është rritur.
Dhe derisa Qeveria të dalë me prova reale – me fabrika të hapura, me biznese të reja, me konkurse të vërteta dhe me vende pune që shihen në terren, jo në PowerPoint – çdo shifër që shpallet nga Shkupi mbetet dyshimtare.
Tetova nuk kërkon shumë.
Kërkon vetëm një gjë: mos ta nënçmoni inteligjencën e saj.
Sepse një qytet që ka parë gjithçka për 30 vjet nuk mashtrohet më me numra të bukur.
Ai kërkon punë, jo statistika.
Kërkon dinjitet, jo marketing.
Kërkon të ardhme, jo riciklim politik.
Deri sa kjo të ndodhë, çdo “7.000 të punësuar” tingëllon njësoj:
Një numër i shpallur në Shkup, që nuk gjen vend as në një rrugicë të Tetovës.
