OJQ-të kanë publikuar hulumtime për luftën kundër varfërisë në nivel lokal, rajonal dhe kombëtar. Raporti mbulon gjysmën e dytë të vitit 2020 dhe gjysmën e parë të vitit të kaluar. Raporti quhet edhe rojtar, sepse fillon me njerëzit që jetojnë në varfëri.
Një nga qëllimet e hulumtimit është ndalimi i thellimit të varfërisë, zbulimi i prioriteteve dhe sfidave të njerëzve që jetojnë në varfëri. Në praktikë, varfëria llogaritet sipas një duzinë treguesish, nëse as gjysma e tyre nuk mund të kënaqen, atëherë mund të thuhet me siguri se ajo familje jeton në varfëri. Disa nga këta tregues janë: nëse ka akses në internet, nëse ka dy palë këpucë, një shumë të caktuar parash për konsum apo blerje, por jo vetëm produkte ushqimore bazë. Nëse në familje ka 20% të popullsisë në moshë pune të papunë, atëherë ajo familje konsiderohet e rrezikuar nga varfëria.
Në periudhën e analizuar, kriza shëndetësore ndikoi rëndë jetën sociale dhe ekonomike. Sipas informacioneve të Bankës Botërore, në dy vitet e fundit numri i njerëzve që jetojnë në varfëri është rritur me 25 mijë persona të rinj në vend. Nga ana tjetër, është vënë në dukje ndërhyrja e shtetit për këtë çështje, e cila ka qenë dhe ka për qëllim aktivitetin ekonomik, por sipas raportit ka munguar mbrojtja sociale. Përfitimi i vetëm për njerëzit në rrezik ishte paratë e gatshme, sasiore ku kishte lehtësim se si të realizoheshin përfitimet e ofruara. Varfëria ka goditur edhe qytetarët me kohë të plotë, ndonëse me ndihmën e shtetit për të subvencionuar pagat kanë arritur të mbajnë rreth 60 mijë vende pune. Një detaj i rëndësishëm është se pasiviteti në tregun e punës është rritur. Organizatat joqeveritare thonë se njerëzit e aftë për punë që po përpiqen të arrijnë në tregun e punës thjesht janë zhdukur.
“Punëtorët janë përballur edhe me barriera administrative, në pjesën nëse kanë lënë vendin e punës nuk kanë të drejtë të marrin masa shtetërore. Njerëzit që përballen me problemin e varfërisë duhet të jenë pjesë e formimit të politikave dhe vendimeve që lidhen me ta për të kapërcyer më mirë situatën. “Të gjithë personat, familjet apo individët, burimet materiale, kulturore dhe sociale të të cilëve janë në një nivel të tillë që i përjashton nga mënyra minimale e pranuar e jetesës në vendin ku jetojnë, konsiderohen të varfër”, thuhet në pjesën e hulumtimit të Platforma Maqedonase për Luftimin e Varfërisë.
Varfëria në fëmijëri ka ndikim dhe pasoja afatgjata në zhvillimin fizik social të fëmijëve. Të dhënat tregojnë se një në katër fëmijë përballet mesatarisht me këtë problem. Fëmijët që përballen me varfërinë kanë më shumë gjasa të mbeten prapa në rritje, pra të jenë më të ulët në krahasim me gjatësinë mesatare për moshën e tyre. Realiteti është se efektet negative të varfërisë janë më të forta kur fëmijët vuajnë në një formë më të fortë varfërie. Vetëm një në treqind fëmijë të varfër shkon në parashkollor. Një e treta e fëmijëve të varfër nuk shkojnë në shkollë të mesme edhe pse ajo është e detyrueshme. Vajzat që jetojnë në varfëri kanë gjashtë herë më shumë gjasa të martohen para moshës 18 vjeç. Fëmijët e varfër kanë dy herë më shumë gjasa të disiplinohen fizikisht nga prindërit e tyre sesa fëmijët e tjerë. Dhe këto janë vetëm disa nga gjetjet e marra nga analiza e ndikimit të pandemisë në rritjen e varfërisë jo vetëm në vend, por edhe në nivel global.
Që nga fillimi i pandemisë janë konstatuar një sërë problemesh në përmbushjen e të drejtave dhe në pjesën e realizimit të të drejtave të qytetarëve. Pandemia e Covid 19 ndikoi negativisht dhe pengoi aksesin e barabartë në të drejta për të gjithë për një sërë arsyesh. Rrezikimi i shëndetit prek më rëndë familjet e pafavorizuara sociale, të cilat mund të mos kenë gjithmonë higjienë personale, kujdes mjekësor dhe pajisje mbrojtëse. Kushtet e këqija të banimit e bëjnë pothuajse të pamundur izolimin social. Mënyra e ndryshuar e punës së institucioneve dhe zvogëlimi i orarit të punës e kanë vështirësuar realizimin e të drejtës së qytetarëve të rrezikuar nga shoqëria, në pjesën e mbrojtjes sociale dhe marrëdhënieve të punës. Njoftimi i papritur i shërbimeve online nga institucionet ishte një surprizë dhe krejtësisht e papërgatitur për njerëzit nga komunitetet e margjinalizuara që nuk kanë pasur asnjëherë nevojë apo dinë të plotësojnë një aplikim online, aplikim online apo të komunikojnë fare në këtë mënyrë. Dhe nëse vendosja e masave ekonomike kundër krizës kishte për qëllim përballimin e krizës dhe uljen e pasojave ekonomike për qytetarët, sërish e njëjta në disa raste në paketën e tretë dhe të katërt të masave pati një koloni të madhe para bankave dhe institucioneve të tjera. gjë që rriti më tej rrezikun e përhapjes së infeksionit. . Më të varfërit dhe më të përjashtuarit nga shoqëria janë sërish në rrezik.
Forumi Arsimor Rinor thotë se politikanët duhet të jenë më ndikues në hartimin e politikave për të rinjtë, veçanërisht ata që janë të varfër. Politikanët mendojnë se nevojat e të rinjve janë identike, por e kanë gabim, nuk është kështu, thonë studiuesit. Ka dallime të mëdha midis të varfërve që jetojnë në qytete dhe atyre që vijnë nga zonat rurale. Në hulumtimin e tyre janë anketuar 820 të anketuar, nga të cilët 206 janë meshkuj, ndërsa pjesa tjetër janë femra që jetojnë në komuna dhe vendbanime gjithnjë e më të vogla. Më shumë se një e katërta e të anketuarve mendojnë se cilësia e jetës së tyre është përkeqësuar, një e treta se ka përmirësim, numri i qytetarëve që nuk shohin ndryshim është pothuajse identik dhe shtatë për qind se në tre vitet e fundit kushtet e tyre të jetesës. janë përmirësuar. Të rinjtë e moshës 15 deri në 19 vjeç janë më të kënaqur me cilësinë e jetës.
“Sipas madhësisë së vendbanimit, më të kënaqur janë të rinjtë që jetojnë në qytete nga 50 deri në mbi 100 mijë banorë, apo zona urbane. Më pak të kënaqur janë ata të rinj që jetojnë në vendbanime deri në 800 banorë. Perceptimi këtu vjen në kuptimin se sa investon shteti në kushtet e jetesës së qytetarëve. Pothuajse 60 për qind e të anketuarve besojnë se shteti nuk kontribuon për të rinjtë që jetojnë në zonat rurale të pazhvilluara. Përqindja është pak më e lartë ose pothuajse 65% e të rinjve thanë se shteti nuk kontribuon që të rinjtë të jetojnë në varfëri. “Dhe përqindja e të rinjve që theksuan se shteti nuk kontribuon për të varfërit me aftësi të kufizuara”, thonë nga Forumi Arsimor Rinor.
Probleme shtesë për të varfrit janë tashmë thellimi i krizës shëndetësore-ekonomike në krizë energjetike. Ajo ka kontribuar gjithashtu në rritjen e çmimeve jo vetëm për energjinë, por edhe për ushqimet bazë, të cilat shpesh blihen nga njerëzit që jetojnë në varfëri.
https://www.bankometar.mk/siromashnite-dopolnitelno-osiromashi-a-vo-pandemi-ata/
