www.telegrami.mk
Ali Ahmeti nuk ka arsye praktike të japë dorëheqje edhe pse VLEN ia kërkon, për disa arsye të drejtpërdrejta politike dhe strategjike:
- Zgjedhjet lokale nuk janë zgjedhje për lidership partie.
Humbi kandidatët e BDI-së në disa komuna, por kjo nuk është automatikisht humbje personale e Ahmetit. Ai mund ta paraqesë rezultatin si “mesazh për ndryshim lokal”, jo si krizë lidershipi qendror. - Kontrollon strukturën e partisë dhe bazën elektorale.
Ahmeti ka kontroll të fortë mbi organizatat lokale, administratën partiake dhe mbi grupin parlamentar. Në kushte të tilla, dorëheqja do të krijonte boshllëk që mund të shpërbëjë BDI-në — diçka që ai nuk do ta lejojë. - BDI ende është parti e fortë.
Për aq kohë sa në BDI është udhëheqës ,Ali Ahmeti mund të justifikojë qëndrimin e tij si “garanci stabiliteti”. Dorëheqja në këtë moment do të shihej si dobësi dhe do t’i jepte terren VLEN-it. - Dorëheqja do të legjitimonte kërkesën e VLEN-it.
Politikisht, nëse pranon dorëheqjen vetëm sepse e kërkon një rival, Ahmeti do të dukej si i detyruar dhe i nënshtruar. Ai e di që në politikë perceptimi është gjithçka — dhe nuk do të lejojë që të krijohet përshtypja se VLEN e “rrëzoi”. - Ai e sheh humbjen si të përkohshme.
Strategjia e Ali Ahmetit është zakonisht afatgjatë. Ai pret që përçarjet në kampin e VLEN-it dhe rezultatet reale të qeverisjes së tyre të kthejnë një pjesë të elektoratit tek BDI në zgjedhjet e ardhshme.
Pra, shkurt:
Ali Ahmeti nuk duhet të jep dorëheqje sepse e di se humbja është lokale, jo sistemike, kontrollon ende partinë , dhe politikisht nuk i leverdis të duket se dorëzohet nën presionin e kundërshtarëve.
VLEN kërkon dorëheqjen e Ali Ahmetit për disa arsye politike dhe strategjike:
- Për ta dobësuar BDI-në nga brenda.
Duke e sulmuar drejtpërdrejt lidershipin e Ali Ahmetit, VLEN kërkon të krijojë përçarje brenda BDI-së – mes brezit të vjetër dhe figurave të reja që duan reformë. - Për ta fituar betejën e perceptimit publik.
Nëse Ahmeti jep dorëheqje, VLEN mund ta paraqesë si fitore politike: “e rrëzuam pas 20 vitesh pushtet”. Edhe pa ndryshime reale në pushtet, perceptimi do të ishte i madh. - Për ta ndërtuar narrativën e “ndryshimit të brezit politik”.
VLEN po përpiqet të shesë idenë se epoka e BDI-së ka mbaruar. Kërkesa për dorëheqjen e Ali Ahmetit është simbolike – sinjal që “të vjetrit duhet të lëshojnë vendin”. - Për ta mbuluar mungesën e rezultateve konkrete të veta.
VLEN ende nuk ka prodhuar rezultate qeverisëse të prekshme. Sulmet ndaj Ahmetit shërbejnë si diversion politik për ta mbajtur opinionin të fokusuar te BDI, jo te problemet e veta. - Për ta testuar unitetin e BDI-së.
Kërkesa për dorëheqje është edhe provë: a është BDI ende e bashkuar pas humbjeve, apo ka çarje që mund të shfrytëzohen?
Pra, me fjalë të tjera:
VLEN kërkon dorëheqjen e Ali Ahmetit jo sepse pret realisht që ai ta japë, por për ta goditur politikisht, për ta portretizuar si të vjetruar dhe për ta dobësuar autoritetin e tij në sytë e votuesve.
Ja si mund ta përdor Ali Ahmeti situatën në avantazhin e vet, në mënyrë tipike për stilin e tij politik:
- Ta paraqesë veten si “figurë stabiliteti kombëtar”.
Ai mund të thotë se në kohë tensioni politik, ndarja mes partive shqiptare dëmton interesin kombëtar. Me këtë, e vendos veten mbi konfliktet partiake — si “babai i skenës politike shqiptare në RMV”. - Ta paraqesë humbjen si reflektim, jo si dështim.
Duke pranuar se “populli dha sinjal për reformë” por jo për dorëheqje, ai mund të marrë iniciativën për “ndryshime të brendshme në parti” — pa u tërhequr personalisht. Kjo e ruan imazhin e tij, por e zbut presionin. - Të promovojë figura të reja brenda BDI-së nën kontrollin e tij.
Në vend që të dorëhiqet, ai mund të aktivizojë emra të rinj (p.sh. te rinia ose te strukturat lokale), duke dhënë përshtypjen e “transformimit të gjeneratës”, ndërkohë që ai mbetet prapa skenës me ndikim. - Të shfrytëzojë gabimet e VLEN-it në pushtet.
Çdo premtim i pambajtur ose vendim i dobët i VLEN-it,Ali Ahmeti mund ta përdorë si argument: “Ja çfarë ndodh kur përvojën e zëvendëson propaganda.” Ai e di se votuesit harrojnë entuziazmin kur përballen me realitetin e qeverisjes. - Të mobilizojë strukturën partiake për revansh elektoral.
Ai mund të aktivizojë çdo degë lokale me mesazhin: “Nuk ka humbje përfundimtare, ka vetëm raunde të radhës.” Kjo frymë organizative është pika më e fortë e BDI-së që VLEN nuk e ka.
P.S
Ali Ahmeti mund të kthejë kërkesën për dorëheqje në armë politike, duke dalë si lider me përvojë që përballon sulmet, ruan unitetin dhe përgatit terrenin për rikthim.nuk e mohon humbjen, por e kthen në narrativë për reflektim;
e shmang dorëheqjen, duke premtuar “reformë” dhe “brez të ri”;
godet VLEN-in pa i përmendur drejtpërdrejt;
dhe mbron autoritetin personal të vet Ali Ahmetit si figurë e qëndrueshme kombëtare.
www.telegrami.mk
Mesut Shabani Tetovë
