Si pohon kryeministri i ri i Bullgarisë Kiril Petkov se në Bullgari nuk ka pakicë maqedonase?
Ku shkuan këta njerëz dhe pasuesit e tyre nga ky dokumentar i shkurtër 30-minutësh i realizuar vetëm 30 vjet më parë?
Nga kush u padit dhe humbi pesëmbëdhjetë herë në gjykatë në Republikën e Bullgarisë në gjykatën e Strasburgut, nga ku u udhëzua të regjistronte OMO Ilinden?
Regjistrimet e viteve pesëdhjetë të shekullit të 20-të, të cilat ai i bëri në Bullgari, ku u deklaruan 180 mijë maqedonas që jetonin në Bullgari?
A nuk kishte shkolla në gjuhën maqedonase në atë kohë në Bullgari?
Si ndodh që Bullgaria ka të drejtë të kërkojë ndryshimin e Kushtetutës së Maqedonisë për të përfshirë në të edhe qytetarët maqedonas me vetëdije bullgare dhe nuk duhej të diskutohej tema e maqedonasve në Bullgari? A është kjo madhësia e më të fortit siç thotë ai në intervistën e tij?
Nuk është aspak e mirë që një kryeministër me një arsim të tillë të vijë te fqinji për të thënë gënjeshtra publikisht dhe kështu të ofendojë maqedonasit në Maqedoni dhe Bullgari që janë qytetarë të saj.
Cila është ajo strategji për zgjidhjen e problemeve që bazohet në të pavërteta?
Ai sigurisht nuk e mësoi këtë nga Michael Porter.
Unë e kuptoj që nuk është e lehtë për të dhe se Kiril Petkov ka një problem në vendin e tij dhe ka frikë që në fillim të mandatit të kundërshtojë pikëpamjet e pranuara përgjithësisht në Bullgari, lidhur me Maqedoninë, maqedonasit, gjuhën dhe historinë maqedonase, por bëri. ai merr një mandat? për të bërë ndryshime? A nuk janë parti pro-evropiane? Gjykata e kujt është Strasburgu për të drejtat e njeriut? A nuk është evropian? Nuk ka asnjë rast tjetër në BE që nga krijimi i saj, ku procesi i anëtarësimit të bllokohet për zhvatjen e njohjes së veprimeve nga e kaluara, nga historia, nga 70-80 vjet më parë, apo 100 vjet më parë. A nuk është partia që ai drejton, e cila është themeluar së fundmi, duke deklaruar se ka një ideologji pro-evropiane?
Nëse “ndryshimet vazhdojnë”, një pjesë e ndryshimeve duhet të jetë e vërtetë për maqedonasit dhe pakicën maqedonase në Bullgari dhe atë të vërtetë e thonë qytetarët e Bullgarisë me vetëdije maqedonase që Kiril Petkov mund ta dëgjojë në këtë dokumentar të shkurtër, ku Ndër të tjera flasin edhe për torturat e autoriteteve bullgare për shkak se janë ndjerë dhe deklaruar si maqedonas.
Nëse nuk beson në atë që sheh, mundet personalisht dhe me maturi, pa i ekspozuar në shqetësime, të vizitojë disa prej tyre në shtëpitë e tyre dhe të bisedojë me ta pa paragjykime dhe etiketime. Ata janë qytetarë të saj, janë votues potencial, jetojnë në vendin e tij, botojnë gazetën e tyre në maqedonisht dhe bullgarisht.
Nëse në këtë dokumentar të filmuar në Bullgari Kiril Petkov nuk njeh diskriminimin dhe nevojën për të ndryshuar diçka, atëherë për çfarë ndryshimesh mund të flasim?
Është mirë dhe e kuptueshme që ai po përpiqet të sjellë energji pozitive në proces, por kjo fazë fillestare së shpejti do të përfundojë dhe së shpejti do t’i duhet të përballet me thelbin e problemit që trashëgoi, ku në thelb hapja e një linje ajrore, ose Komisionet e arsimit me më shumë bursa për studentët nuk do të mjaftojnë për zgjidhje dhe konferencat për shtyp me pyetje të kontrolluara si sot nuk do të ndihmojnë.
Maqedonasit dhe bullgarët kanë qenë dhe duhet të jenë popujt më të afërt dhe më të afërt. Dhe do të jenë kur politikanët e fqinjit tonë të mos e trajtojnë çështjen maqedonase vetëm përmes prizmit të votave në zgjedhjet e ardhshme dhe t’ia lënë problemin dikujt tjetër pas tyre. Kiril Petkov e kishte atë shans për ndryshim.
Së fundi, duke kujtuar tezat e psikologut, psikoanalistit, sociologut dhe humanistit legjendar gjerman Erich Fromm të shprehur në “Arti i dashurisë” dhe duke iu referuar gjuhës së shpeshtë të politikanëve bullgarë me frymën se “Maqedonia nuk është fëmijë i Bullgarisë”. ” Duke hyrë në korrektësinë e kësaj qasjeje, unë do të thoja se nëse Bullgaria ndihet kaq shumë si nënë e Maqedonisë, ajo duhet të tregojë dashurinë amtare (të pakushtëzuar) dhe jo dashurinë atërore (me kusht – bëje nëse dëshiron ta marrësh), Ish ka shkruar në Facebook kryeministri i Republikës së Maqedonisë, Nikolla Gruevski.
