Për shkak të mbulimit të tepruar mediatik të procedurës së ekstradimit të personit Blerim Ramadani, e cila nxitet mbi të gjitha nga komentet dhe korrespondencat e shumta politike përmes të cilave cenohet edhe më tej besimi i publikut, por edhe nga komentet e shumta të ekspertëve që dhanë ato personale. Në pamje të ngjarjes pa analizuar situatën faktike, si gjykatë do të informojmë opinionin për disa fakte rreth procedurës së ekstradimit, Rregullores Ligjore dhe mbi të gjitha kompetencës institucionale të autoriteteve në vend, njoftoi Gjykata Themelore Penale.
Gjykata thekson:
Fakti numër një është se bëhet fjalë për një shtetas të huaj, i cili akuzohet për vepër penale të kryer në një shtet tjetër (Republika e Kosovës), dhe kërkohet që të ekstradohet në Republikën e Kosovës. Serbisë. Sistemi gjyqësor në vendin tonë nuk ndikohet drejtpërdrejt nga rezultati i kësaj procedure, duke qenë se ky person nuk po gjykohet në vend dhe asnjë shtetas maqedonas nuk është dëmtuar. Megjithatë, është obligim i RSM-së të respektojë të drejtën ndërkombëtare në procedurën e ekstradimit që tashmë është vendosur.
Gjegjësisht, në një rast identik me personin Tomora Morine nga viti 2019, personi nuk është ekstraduar në Republikën e Serbisë për shkak se ishte shtetas i Kosovës dhe vepra për të cilën akuzohej ishte kryer në Republikën e Kosovës. Autoritetin për zhvillimin e procedurës e ka R. Kosova, vendim të cilin e ka konfirmuar edhe Gjykata Supreme e RSM-së.
Fakti numër dy është se personi konkret ka qenë në paraburgim aktiv me vendim të gjyqtarit të procedurës paraprake nga data 17.07.2024 deri më 01.08.2024, ose 15 ditë, pra sipas praktikës së mëparshme gjyqësore për këto raste, pra koha maksimale që një person ka kaluar në paraburgim për ekstradim.
Fakti numër tre
është se në datën 1 gusht 2024, me propozim të mbrojtjes së personit, është marrë vendim me të cilin personi mbetet i siguruar për organet e rendit me arrest shtëpie dhe gjatë marrjes së vendimit gjyqtari ka pasur parasysh se: duke pasur parasysh jurisprudencën e krijuar tashmë për veprimet e organeve tona gjyqësore në raste identike, pra persona që fillimisht janë urdhëruar të ndalohen, në të gjitha vendimet e Këshillit Penal pranë gjykatave kompetente është përcaktuar se prezumimet ligjore për ekstradim nuk janë plotësuar dhe këto vendime janë vërtetuar nga Gjykata Supreme e RSM-së, sipas dispozitave ligjore mund të parashikohen masa më të buta si arrest shtëpiak, masa për sigurimin e prezencës apo garancion. – që thuhet në vendim, ndërsa mbikëqyrja e arrestit shtëpiak, sipas vendimit, i është besuar Ministrisë së Punëve të Brendshme, gjegjësisht stacionit policor kompetent. Prandaj përgjegjësia (sistematike apo individuale) për arratisjen duhet kërkuar nga autoriteti që kryen mbikëqyrjen.
Fakti numër katër
është se deri më 14.08.2024 as MPB-ja, as partitë politike dhe as ekspertët nuk kanë komentuar vendimin e gjykatës për caktimin e arrestit shtëpiak, ndonëse i njëjti është publikuar nga media të caktuara, ndoshta për shkak të funksionalitetit të tij si dhe gjykimet e shumta ndaj shtetit pikërisht për shkak të “shpërdorimit” të paraburgimit.
