Me datë 28 nëndor që lamë pas në Tiranë u organizua një lloj parade e quajtur “Parada e Shqiptarëve”. Duke parë imazhe të saj në televizion më erdhi në mendje tregimi satirik me titull “ Nën hajat të Parrizit” ku bëhet një bisedë mes Shën Pjetrit, Skëndërbeut dhe Djallit. Tregim i shkruar nga At Gjergj Fishta në vitin 1928 dhe publikuar në librin e tij “Anzat e Parnasit”.
Në atë dialog mes këtyre tre pesonazheve në një moment Skëndërbeu i drejtohet djallit – “Kta don me thanë se në Shqypni nuk paska atdhetarë!”
Dhe djalli që i përgjigjet –“Atdhetarë?……..edhe të flakët besa! Mjaft me pvetë sa sa ksula e bardhë e e thimët, e sa pafka e zezë e peca e kuqe asht ble sivjet n’Shqypni!”
Dhe vërtet në atë lloj parade të quajtur në mënyrë të çuditshme “Parada e shqiptarëve” sikur don të tregojë se këtu nuk është Shqipëri dhe shqiptarët kanë ardhur të parakalojnë në këtë ditë të shënuar.
Një paradë e tillë nuk është se ka ndonjë të keqe, por ama e organizuar ditën e pamvarësisë në Tiranë dhe jo atje ku është shpallur pamvarësia dhe ngritur flamuri, thjesht heq vënemndjen nga qëndra e festës.
Pasi në këtë ditë nuk mund të jetë Tirana ajo që bën bashk shqiptarët nga të gjitha trojet dhe diaspora, por është dhe duhet të jetë vetëm Vlora.
Bërja e kësaj feste në Tiranë thjesht dhe qëllimisht heq gjithë vëmendjen nga ceremonia zyrtare shtetërore e kësaj feste në qytetin e Vlorës.
Në këtë mënyrë ata që e konceptuan, që në rastin tonë janë dy veta, Kryeministri ynë (që mos qoftë), Ed(vin) Rama dhe kryetari i bashkisë së Tiranës Erion Veliaj, ja arritën qëllimit të tyre të folklorizimit të kësaj feste dhe në veçanti të folklorizimit të ndjenjës patriotike.
Gjithë qëllimi i këtyre është që patriotizmi të shihet thjesht si një atraksion folklorik, thjesht si një festë flamujsh dhe kostumesh kombëtare, e asgjë tjetër.
Ata nuk duan që njerëzit të kuptojnë se patriotizmi nuk është festë, por është filozofi jete. Është mënyrë të menduari dhe të vepruari. Patriotizmi ka të bëjë me fazën kur të gjith ata njerëz të ndershëm që deri në momentet që flasim nuk janë bërë pjesë e të ligës. Kur them pjesë e të ligës nuk janë përfshirë në aktivitete kriminale që dëmtojnë atdheun, që kanë refuzuar të bëhën pjesë e korrupsionit të qeverisë, e ngrenë zërin dhe denoncojnë, protestojnë dhe veprojnë për të ndaluar të keqen dhe ata që i bëjnë këto të këqija atdheut të tyre.
Patriotizmi fillon atëhere kur gjith këta njerëz të ndershëm janë të gatshëm të sakrifikojnë nga rehatia e jetës së tyre, nga mirëqënia e jetës së tyre, nga liria e tyre për të mbrojtur ose çuar përparë një kauz e cila ka të bëjë vetëm me atdheun e vetëm për hir të atdheut, duke lënë jashtë saj interesat personale.
Por ama duhet të jemi të qartë, se nuk mund të jemi patriot nëse me para të huaja merremi me çështje për Shqipërinë, pasi ai është thjesht mercenarizëm dhe jo patriotizëm.
Gjithsesi po i kthehem sërish asaj paradës të bërë në Tiranë.
Edhe pse u trumbetua se në të ishin shqiptarë nga të gjitha trevat shqiptare, aty mungonin shqiptarët e çamërisë dhe arvanitasit.
Mos vallë qeveriu ka dashur të na thotë se çamëria nuk është trevë shqiptare dhe arvanitasit nuk janë shqiptarë?!
Dhe “çuditërisht” edhe kryetari i bashkisë në asnjë moment të performimit të tij “Patriotik” nuk i përmendi asnjëherë as çamët dhe as arvaninatisat edhe pse i përmendi disa herë arbëreshët, kur dihet që pjesa më e madhe e arbëreshëve janë me prejardhje arvanitase.
Mos vallë ka dashur të rrespektojë ambsadën Greke që i financoi 5 stola tek liqeni i Farkës!
Gjithsesi, të dy këta “Patriotë” ja arritën plotësisht qëllimit të tyre.
“Patrioti” Ed(vin) Rama arriti që të hiqte gjith vëmendjen nga ceremonia zyrtare e cila nuk mori më shumë se vetëm 5 min vëmendje në çdo televizion. Sa Turp!
Ndërsa “Patrioti” Veliaj ja arriti të promovojë vetveten si njeriu i shqiptarisë të cilit i djeg shpirti për gjith shqiptarët kudo që janë, me përjashtim të çamëve dhe arvanitasve.
Të dy sëbashku ja arritën qëllimit që ta kthejnë këtë ditë të patriotizmit shqiptar në një festë thjesht folklorike, që për nga mënyra e veshjes dhe asaj çfar u reklamua në atë lloj parade, i ngjante atyre festave me maska që të rriturit i quajnë karnevale, ndërsa fëmijët “Hallouin”.
Dmth ja arritën që festën e flamurit ta kthejnë në një karnevale.
