Në çdo vend, kur thua “Ndërtesa e qeverisë”, të gjithëve na vjen ndër mend një nga godinat më përfaqësuese në vend, ku gjithçka është në rregull, sepse është ndër të tjera fytyra e vendit.
Objekti i Qeverisë së Maqedonisë, vend anëtar i NATO-s, kandidat për pjesë të BE-së. Dhe kjo tingëllon mirë, derisa të shohim realitetin se si duket dhe çfarë përshtypjeje lë ndërtesa dhe rrethinat e saj në një nga ndërtesat më të rëndësishme në vend dhe një simbol të shtetësisë. Kjo është hera e katërt me këtë lloj raporti që po përpiqemi të zgjojmë autoritetet për situatën katastrofike dhe poshtëruese… fatkeqësisht nuk ka asnjë reagim.
Këtë herë do ta ndryshojmë pak qasjen. Le të bëjmë një simulim të vogël. Një politikan i huaj po viziton Qeverinë. Në vend që gjithçka të jetë e rregullt dhe e pastër, ky është gardhi dhe gjelbërimi që do ta mirëpresin. Ai duhet të ngjitet në këto shkallë për të përshëndetur kryeministrin dhe ministrat. Ndërsa himni këndohet në pllajë, kjo është pamja që do të shohë. Fasadat e ndërtesave përballë janë duke u shembur. Ndërkohë që ceremonia është duke u zhvilluar, ai do të mund t’i kushtojë vëmendje, ndër të tjera, neglizhencës së plotë, plehrave rreth tij. Mbeturinat janë grumbulluar mes elementëve të thyer. Kabllot e vjetra varen nga shtyllat që dikur kishin lule.
Nëse politikani i huaj, i habitur nga çrregullimi i përgjithshëm dhe higjiena katastrofike, do t’i drejtohet automjeteve të parkuara të delegacioneve, do të shohë një kontejner të tejmbushur të mbushur me mbeturina. Po, ky është në oborrin e Qeverisë, ky është realiteti ynë. Edhe lëvizja është e pasigurt. Telat metalikë të ndryshkur mund të godasin me thikë dhe të lëndojnë këdo që kalon. Nëse është ditë e nxehtë, pemët në oborrin e Qeverisë sigurisht që nuk do të bëjnë hije për mysafirin, pasi janë tharë plotësisht. Disa janë gjithashtu të rrezikshme. Grumbuj mbeturinash hekuri qëndrojnë këtu për muaj e vite. Nuk është problem për autoritetet.
Nëse, sipas protokollit, delegacioni duhet të vendosë lule para monumentit të luftëtarëve të NOB-së, do të duhet të kalojë nëpër këto shkallë të shkatërruara. Edhe pllaja po shembet. Dikush duket se po refuzon qëllimisht ta sjellë hapësirën në një gjendje elementare të denjë. Trotuari dhe gjithçka rreth tij është thyer ose prishur. Vetë fasada është një histori më vete. Pjesët fjalë për fjalë e lavdërojnë atë. Do të jetë e vështirë t’i shpjegosh mysafirit të huaj pse mungojnë pjesë të mëdha të fasadës së Qeverisë. Historia e rreme-luksi i varfër po zhbëhet. Kështu ka vite, por përveç turpit për vendin, askush nuk merr asgjë të mirë nga kjo skenë, përveç ndoshta pikëve më të lira politike. Pamja është përtej çdo dinjiteti. Oborri është gjithashtu një shtëpi për kafshët e pastreha.
Nëse gjatë vizitës sonë të fundit në oborrin e Qeverisë gjetëm një deponi të egër me mobilje të vjetra, tani ka edhe këpucë për fëmijë që kalben në oborrin e ndërtesës ndoshta më të rëndësishme në Maqedoni.
Vitin e kaluar, më 11 tetor, në manifestimin ku u vendosën lule për luftëtarët e NOB-së para Qeverisë, e pyetëm zëvendëskryeministren Slavica Grkovaska pse u lejua që pllaja të duket kështu. Kjo është përgjigja…
Në vend që të bëni diçka për të korrigjuar situatën, një vit më vonë situata është vetëm më keq. Dhe në përkujtimin e sivjetmë të 11 tetorit i kërkuam sërish të njëjtën gjë zëvendëskryeministrit…
Në një situatë kaq të pashpresë për këtë çështje dhe një përpjekje të përsëritur për të ndryshuar diçka, na mbetet vetëm një mundësi më shumë…
